У навагоднія святы казачныя персанажы ў сядзібах сустракаюць гасцей у розных рэгіёнах Беларусі.
Галоўная рэзідэнцыя беларускага Дзеда Мароза - маёнтак у Белавежскай пушчы.
Маёнткі дзядулі Зюзі:
сядзіба палескага Дзеда Мароза - у Нацыянальным парку "Прыпяцкі";
сядзіба Зюзі Паазерскага - побач з горадам Паставы.
У старажытнаславянскай міфалогіі Зюзя - бог Зімы. Яго часта называюць прадзедам Дзеда Мароза. Зюзю ўяўлялі белабародым дзядком нізкага росту, у лютыя маразы ён хадзіў басанож у белым футры з жалезнай булавой.
Сядзібы Дзеда Зімніка і Бабы Завірухі - у Налібоцкай пушчы (в. Залейкі Іўеўскага раёна).
Зімнік - родны брат Дзеда Мароза. Добры чараўнік вельмі падобны да знакамітага брата. Сцвярджае, што менавіта ён прыносіць снег і сцюжу.
Партызанскі Дзед Мароз - у комплексе партызанскай славы "Хаваншчына" (Івацэвіцкі раён).
Знешнасць у партызанскага Дзеда Мароза асаблівая: барада з пакулля, на галаве - шапка-вушанка, а на нагах - валёнкі, у кажусе і з партупеяй. У руцэ трымае посах, увянчаны чырвонай зоркай.
Рэзідэнцыя Дзеда Мароза - у ГКК "Лінія Сталіна".
Акрамя традыцыйнага ўбору таксама носіць парадны: да прывычнага футра дабаўлена армейская атрыбутыка - каракулевы каўнер і такая ж шапка з чырвонай зоркай.
Дзед Мароз сустракае гасцей у рэзідэнцыі ў парку імя Максіма Горкага (Мінск), Прыдзвінскай рэзідэнцыі (у Віцебскім раёне), на тэрыторыі Магілёўскага заасада, у казачнай рэзідэнцыі на плошчы Леніна ў Гомелі.
